According to an ancient shamanic blessing translated from Nahuatl:
′′I release my partner from the obligation to complete me.
I release my parents from the feeling they failed with me.
I release my children from the need to bring me pride, so they can write their own paths to the rhythm of their hearts, as it whispers in their ear.
I don’t lack anything, I learn from all beings, all the time.
Thanking my grandparents and ancestors who came together to allow me to be alive and follow my path today.
I release them from past failures and unfulfilled desires, knowing they have done their best to travel their way of living with their standard of consciousness.
I strip my soul before their eyes that’s why they know I don’t hide or owe anything.
I must be faithful to myself more than ever by walking with heart wisdom, I know that I am fulfilling my life project, free from family loyalties that can disrupt my peace and happiness, this detachment is my responsibility.
I surrender the role of the savior, to be the one who unites or meets the expectations of others.
I cherish my essence, my way of expressing it, even if not everyone can understand me.
I honor you, I love you and recognize you innocent.
I honor the divinity in me and you…
We are free.′′~
Baaaam!
Deze kwam binnen op deze maandagochtend.
Mijn collega/vriendin Annelies deelde ‘m op onze Blabla-pagina.
Vrijheid.
Wat is vrijheid?
Waar begint de mijne, eindigt de mijne, en begint de jouwe, en die van de wereld.
“Echte vrijheid ligt binnen in jezelf”, wordt dan gezegd.
Mijn brein heeft het altijd begrepen …
maar ja, ik ben wel meer dan mijn brein.
Veel meer.
Die innerlijke vrijheid, dat is pas een strijd.
Vechtend tegen schaamte, tegen zelfoordelen, tegen al mijn overtuigingen over mezelf en de ander, al mijn angsten …
Om gaandeweg, doorheen mijn leven, te ontdekken dat mijn bevrijding startte op de dag dat ik de strijd met al mijn gevoelens, al mijn gedachten, mijn angsten … opgaf.
Zomaar …
omdat het kon.
en kan.
Toegegeven met een beetje hulp via mijn eigen therapie, intervisie en ook in het werk met onze deelnemers.
En nee, mijn strijd is niet voorbij.
Regelmatig dient ze zich weer aan.
Maar ondertussen weet ik, dat mijn strijd, mijn keuze kan zijn in hoe ik reageer op mijn innerlijke prikkels.
MIJN KEUZE:
strijd of mildheid
strijd of verzachten
strijd of luisteren, echt luisteren
en verbinden
met mezelf
en dan weer met de wereld rondom mij
Dat is wat ik leerde in Verbindende Communicatie.
En ondanks het feit dat mijn ‘midlife-leeftijd’ me vaak doet denken: “Wil ik misschien toch nog iets anders in mijn leven?”, kom ik elke keer weer tot het besluit: NEE!
Er is nog steeds een volhartige ja om anderen mee te ondersteunen in deze weg van verbinding.
Dus als jij je aangesproken voelt om ook je eigen beste maatje te worden in dit leven, én om authentieke vervullende (werk)relaties te creëren of versterken, of grenzen te stellen waar die voor jou nodig zijn …
Voel je dan heel welkom in één van onze trainingen en neem een kijkje op op onze website en samen leren we van het leven in onszelf en elkaar:
Corrylaura
