De kracht van macht…jouw macht!

De kracht van macht … jouw macht!

???? Ontdek in deze blog wat deze mooie ruiker rozen te maken heeft met mijn keuze om een paar degen geleden ten volle in mijn macht te gaan staan! 

Wat versta jij trouwens onder macht?  Voor velen is het een vies woord waar allerlei negatieve associaties aan vasthangen.  

Denk jij bij macht ook direct aan misbruik van macht, on- en overmacht, hiërarchie, blindelings volgen, manipulatie,  … ? 

Heel veel mensen hebben heel wat negatieve associaties bij het woord ‘macht’. Heel begrijpelijk vanuit veelal pijnlijke situaties in het verleden of heden in privé- en/of werkcontext. 

De valkuil kan zijn dat we kopiëren of verderzetten wat we leerden en we ook in ons volwassen privé- en/of werkleven verstrikt blijven in de negatieve machtsinvullingen. Met alle gevolgen van dien voor onszelf, onze naasten, onze samenwerkingen, kortom ons leven … 

Wist je trouwens dat dit gaat over de essentie van Verbindende Communicatie? 

Ik neem jullie graag mee in een doordeweekse dag een paar weken geleden: 

Rond 7 u werd ik wakker met de zon op mijn gezicht. Ik bleef nog even liggen, vanuit het bewustzijn dat mijn online training pas om 9.30 u zou starten en ik nog voldoende tijd had om mijn dag rustig te beginnen. Ik geniet dus van een langzame start, een heerlijke ochtendwandeling en gezond ontbijt om mij tegen 9 u aan mijn computer te zetten. Vanaf kwart na negen kunnen de deelnemers nl  binnen beginnen sijpelen.   

Nog snel check ik even mijn mails en val stijl achterover: een mailtje van mijn financieel adviseur met de vraag om een bepaald document op te maken met alle accuraat cijfermateriaal van de komende 2 jaren, een cashplanning dus. Belangrijk detail: ‘dat document heb ik binnen de vier dagen nodig”. 

4 dagen voor een werk van uren …. en dan heb ik hetniet over 2 of 4 uurtjes, dan heb ik het over uuuuuuuuuren als je begrijpt wat ik bedoel. Zeker als je weet hoe goed ik ben met excell

en cijfers ????.  

Instant was ik uit mijn lood geslagen, voelde ik me razend, want ja, ik wist dat ik de deadline niet kon verschuiven. Ik wist wel dat ik zijn vraag veel eerder had kunnen krijgen waardoor ik het opmaken van dit document had kunnen integreren in mijn planning. 

“Ik heb wel een zaak te runnen he!”, ging er door mijn hoofd. “Ik moet trainingen voorbereiden, offertegesprekken voeren, training geven, meetings faciliteren en dit document moet daar dan maar even tussendoor?!”
Ziedend was ik! 

“Geen keuze, ik heb geen keuze, ik moet dit nu gewoon doen”, en net door die gedachte wist ik dat het tijd was om een andere beweging te maken. Dingen zeggen of doen vanuit de idee dat ik geen keuze heb is, wat mij betreft, één van de grootste oorzaken van conflict, spanningen en (werk)relaties die onder druk komen te staan. Dingen doen tegen je zin, vanuit angst voor gevolgen, vanuit hoop op beloning/waardering (voorwaardelijk dus) is een erfenis leggen op je (werk)relaties enerzijds. Want dan ontstaan er nl. vaak verwachtingen. Zoals dat een ander ook instemt met een voorstel omdat jij toch ook ‘altijd’ meewerkt, dat een ander ook springt voor jou als je een dringende vraag hebt (want ik spring toch ‘altijd’ voor jou).
Anderzijds heeft het ook vaak tot gevolg dat ik mezelf onderuit ga halen, ga twijfelen aan mezelf en mezelf verwijtend ga toespreken, zoals in mijn geval: ‘En jij bent een trainer in Verbindende Communicatie en je durft niet eens eerlijk zeggen wat er in je omgaat, je durft niet zeggen dat je niet akkoord bent?! Je bent gewoon nep! De mensen moesten eens weten!”
Herken je dit soort dynamieken? 

Even terug naar mijn verhaal over de cashplanning … 

Dit was niet de eerste keer. Het gebeurde al eerder dat ik een vraag kreeg om dringend iets te doen, waarvan ik wist dat hij die vraag ook eerder had kunnen stellen. En ik gaf het al eerder aan …
Ik heb het zo nodig dat we zorgzaam met elkaar omgaan, rekening houden met elkaars tijd en taken, zodat ieder van ons zo veel mogelijk zorg kan dragen voor een gezonde werk-privé balans, hoe uitdagend dat ook is in deze Corona-tijden. En natuurlijk kan het altijd dat er plots dringende dingen zijn, maar die zie ik graag als eerder uitzonderlijk. Ik snak zo naar wat tijd voor mezelf !

 

Ik was bang om iets te zeggen … want omgaan met feedback … is niet altijd even gemakkelijk gelopen in het verleden. En ik kan hem niet missen in deze toestand. Ik voelde dus de neiging om te slikken, zwijgen en het gewoon te doen. Want stel dat hij zegt: “Dan zoek je maar iemand anders, klanten genoeg!”.  Uiteindelijk zijn we een kleine garnaal in de grote zee waarin hij vist … 

Maar het bleef wringen … de nood aan beter kunnen plannen en zorg dragen voor mijn gezondheid was te groot, dus ik nam al mijn moed bijeen, bereid het risico van verlies te nemen.  

En dàt, exact dàt is waar macht in Verbindende Communicatie omgaat! Het gaat niet over je stevig en zeker voelen … nee het gaat over bewustzijn van je behoeften, en zelfs/en vooral ook als het kwetsbaar is, toch durven eerlijk spreken, open ook om de ander écht te horen.

Het werd, zoals verwacht, een spannend gesprek dat langzaam vervolgde in wederzijds begrip, hij voor mijn situatie, ik voor de zijne … en daar werd verbinding hersteld.  

Mensen stellen wel eens de vraag of Verbindende Communicatie eigenlijk niet héél egoistisch is, omdat er zo veel over je eigen behoefte gaat. Het start inderdaad bij bewustzijn bij jezelf. Maar ik hoop dat bovenstaand voorbeeld duidelijk maakt, dat het ook gaat over investeren in je relaties waar gelijkwaardigheid en verbinding cruciaal zijn. 

Wat de bos rozen te maken heeft met heel dit verhaal, vraag je je nu misschien af? 

Na heel dit gebeuren, voelde ik me zacht, opgelucht, maar ook week en wat verdrietig. Ik besefte hoeveel het voorbije jaar van mezelf gevraagd heeft op vlak van doordoen, streven naar zelfzo

rg en tegelijkertijd zorgdragen voor Blabla, voor ons team, voor elk individu in ons team, voor onze klanten en deelnemers, onze buitenlandse collega’s die met ons samenwerken, omgaan met de financiële uitdagingen en een tijdlang omgaan met de idee dat mijn levenswerk deze periode misschien niet zou overleven. Dat laatste is nu duidelijk: door al onze inspanningen, ook door de mijne hebben we dit overleefd en kunnen we onze missie verderzetten! 

Toen ben ik deze prachtige rozen gaan kopen: om naar te kijken, van te genieten, de natuur en leven binnen te halen … als cadeautje aan mezelf! 

Ik hoop dat dit verhaal jullie kon inspireren. Dat het je misschien helpt om ook bewuster te word

en van momenten waar je neigt je keuzes te maken vanuit angst, vanuit denken dat je geen keuze hebt. Ik gun het ons allemaal om steeds op zoek te blijven gaan naar keuze en de moed in onszelf om te durven, ook als het spannend is! 

Deel dit bericht

Meer inspiratie

Praatkracht is er voor...